τετραφθοροαιθυλένιο

το, Ν

χημ. άκυκλη ακόρεστη οργανική ένωση, τετραφθοροπαράγωγο τού αιθυλενίου, η οποία χρησιμοποιείται ως μονομερές για την παρασκευή πολυμερών, όπως είναι κυρίως το τεφλόν, καθώς και ως ψυκτικό μέσον σε μικρές κλιματιστικές διατάξεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. tetrafluoroethylene < tetra- (< τετρ[α]-*) + fluoro- (< νεολατ. fluor), που αποδόθηκε στην ελλ. με το φθορο- (< φθόριο) + ethylene (πρβλ. αιθυλένιο)].